Hits: 17
Er komt een mailtje binnen van Walter van der Es: “Ik zie dat je wekelijks speelt bij de club op vrijdag. Heb je interesse om ook eens een keer met een weekendwedstrijd mee te doen? We hebben op zondag 1 augustus nog wat plekjes vrij in de wedstrijd om de Specht Bokaal.”
Tja. Waarom niet eigenlijk?
Op 1 juni jongstleden ben ik met pensioen gegaan als archivaris bij ITV Studios in Hilversum. Op de gezegende leeftijd van 67 jaar en drie maanden, al zeg ik het zelf. Het werk is af, de archiveerklus geklaard, de toekomst lonkt met veel vrije tijd en een comfortabel pensioen.
Als cadeautje voor mezelf als kersverse pensionado heb ik met mijn pro Tom Terpstra een gloednieuwe golfset (Ping 425 met SFT – straight forward technology) aangeschaft. Tom heeft in twee lessen de geheimen van deze toverstokken voor me ontrafeld en me aangeraden zo veel mogelijk te spelen om te wennen aan de nieuwe lengtes en de nieuwe rechte lijn.
Zo veel mogelijk spelen betekent dus ook opdraven op een sombere zondagmorgen met een nog somberder weersvoorspelling. Die Wettervorhersage varieert van ‘Limburgse Loosbuien’ tot wie-weet-valt-het-meebuitjes. Met flightgenoten Herman, Pieter en Tobias starten we op D1 waar een gloednieuwe marshall gretig harkles geeftaan een ietwat luie bunkerspeler op C1. “Nee jongen, niet harken vanaf de hoge kant, en zeker niet met jouw gewicht van de hoge kant in de bunker stappen!”
Alle vier zijn we begin twintigers (handicap dan, onze leeftijd is ongeveer factor drie…), we zijn aan elkaar gewaagd. Tobias start met vijf keer een vijf in de eerste zes holes, Herman gooit er een paar parren tegenaan. Pieter en ik moeten nog wat op gang komen. Het is jasje uit, jasje aan. De heren hebben super-de-luxe grote golfparaplu’s. Ik moet het met een vooroorlogs damespluutje – een erfstuk van mijn Enschedese schoonmoeder – doen, waar de tand des tijds scheurtjes in het satijn (!) en breuken in de baleinen heeft gezet. Maar ondanks het onaugustus-weer houden we de moed erin, we lopen lekker door en we scoren allemaal redelijk.
Op D7 vindt een zeldzaam incident plaats. Herman en Pieter liggen allebei rechts op de heuvel, spelen allebei met een Callaway-bal en spelen, denken ze, hun eigen bal. Laat er nou precies daar op de helling een derde bal, ook Callaway, liggen, duidelijk een afzwaaier van de tee van D6. Maar voor ze daar achter komen hebben Herman en Pieter allebei al lang en breed een verkeerde bal gespeeld. Ze eindigen allebei, twee strafslagen incasserend, met een 8. Dit verzin je niet, dat er op de plek waar je ongeveer je bal hebt zien landen nog een derde identieke Callaway ligt, waarna met een kansberekening van 3! iedereen de verkeerde Callaway speelt…
Op de tee van D9 gaan de hemelsluizen dan echt rechtstandig open. We pauzeren want je kunt nu de bal al na drie meter echt niet meer volgen. Het clubhuis lonkt na de eerste negen maar voor we aan de verleiding toegeven, breekt het wolkendek open en we lopen de E vrijwel helemaal in het zonnetje uit.
Mijn spel gaat ook als een zonnetje, want na 6 holes op de E heb ik 5 driepunters en één vierpunter (birdie op E3) te pakken. Dat wordt wat al te gortig, met nog drie holes te gaan sta ik al op 38 stablefords. Ik eindig met drie keer een punt om zo met 19 om 22 maakt 41 punten te eindigen. En: wat het voor mij een onvergetelijk rondje maakt: voor het eerst in de 20 jaar dat ik golf heb ik op de E en D van Spaarnwoude in een officiële wedstrijd geen enkele streep gehad. Of de nieuwe stokken, de kersverse pensionadostatus of de prettige flight de oorzaak van mijn goede spel is weet ik niet. Maar ik geniet en profiteer ervan!
Met het dit jaar ingevoerde WHS ben ik inmiddels ook heel tevreden. De bokkensprongen zijn eruit, ik heb meer dan 20 rondjes gelopen en mijn handicap stabiliseert zich. Ik vind het heel prettig dat we direct de slagen checken, het systeem telt je punten, de wedstrijdleiding heeft het een stuk makkelijker oftewel: iedereen blij!
Walter, bedankt voor de uitnodiging! Ik weet dat ik als nieuwe gast natuurlijk niet meteen met de prijzen mag gaan pronken, maar ik heb een goede bestemming voor de cadeaubon: een echte Pingparaplu!
Ger Laan,
2 augustus 2021
